صفحات

جستجو در مندرجات کتاب

۵.۱۰.۹۵

(۵۶)



"فصل هفتم"

"کوشش برای انقلاب اداری"

دیوانسالاری  (بروکراسی) مشکلی است جهانی که اختصاص به ایران ندارد ولی متاسفانه از دیرباز در کشور ما به صورت یک تأسیس اجتماعی و مقاوم در آمده. قبلا یادآور شدم که بخشی از اصل دوازدهم منشور انقلاب ما اختصاص به انقلاب اداری و مبارزه با دیوانسالاری داشت. ما می‌دانستیم که در این رهگذر به مبارزه با هیولائی می‌پردازیم که در گذشته همواره پیروز بوده است:


هیولای  کاغذ بازی، کندکاری، کار امروز به فردا نهادن، که برای پیروزی بر آن بیش از هر چیز تغییر بنیادی در رفتارهای فردی، روانی و اخلاقی ضرور است و میدانستم که این تغییر بنیادی، کاری آسان نیست.

"اصلاحات آموزشی شرط لازم اصلاحات اداری"

 عقیده من همواره بر آن بود که دستگاه اداری باید در خدمت مردم باشد و کارمندان موظفند با حس مسئولیت و روح قاطعیت و سرعت عمل به حل و فصل مسائل مردم و تمشیت امور مملکت بپردازند. ولی می‌دانستم که باید در رویه سازمان های اداری نسبت به مردم تغییر حاصل شود و هم در رفتار مردم در برابر دستگاه اداری.

ضرورت انقلاب اداری از این جهت احساس می‌شد که حجم کار دستگاه های اداری مملکت به سبب افزایش سریع نفوس و بسط و توسعه اقتصاد ملی و اجرای اصل عدم تمرکز و ایجاد سازمانهای جدید روز به روز افزایش می‌یافت.

ما به دشواری تلاش خویش آگاه بودیم و می‌دانستیم که باید به اصلاحی بنیادی در سازمان اداری ایران پرداخت. به همین سبب انقلاب اداری و آموزشی را لازم و ملزوم یکدیگر می‌دانستیم.

 هدف انقلاب آموزشی در همه سطوح و مقاطع تحصیلی آن بود که مردم ایران از درایت و بینش و تدبیر لازم برخوردار شوند و طبیعتا این برخورداری حسن جریان امور اداری مملکت را باعث می‌شد.

باید مجددا  به این نکته اشاره کنم که یکی از اهداف تشکیل سپاه های دانش، بهداشت و ترویج و آبادانی نیز این بود که در سطح روستاهای کشور از سنگینی دستگاه های اداری کاسته شود و روحیه جدیدی به وجود آید. آرزوی من آن بود که بر اثر انقلاب  آموزشی این روحیه بر همه افراد  جامعه تسری یابد و هر ایرانی، با دانش و آگاهی لازم، خود را عضوی موثر و مسئول از جامعه متحول ایران بداند.

بر اجرای انقلاب اداری، یک شورای مرکزی تشکیل شد و نمایندگان آن ماموریت یافتند که در همه سازمان های دولتی به تغییر و اصلاح روش های اداری بپردازند. در این زمینه نتایجی بدست آمد، بعضی از تشریفات سبک‌تر و آسان‌تر شد و در چند جا اصل عدم تمرکز جامعه تحقق پوشید. همچنین کوششی قابل ملاحظه برای آشنا ساختن مسئولان اداری با روشهای جدید مدیریت و استفاده از "کامپیوتر" در سازمانها معمول گشت.