(۷۰)

"همسایگان ما در خلیج فارس"

 روابط ما با کشورهای جنوبی خلیج فارس پیوسته دوستانه بوده است به ویژه با عربستان سعودی. من چندین بار به عربستان سعودی، کشوری که استقلال و تمامیت آن برای ما مسلمانان واجد اهمیت بسیار است، سفر کردم. از جمله دو بار توفیق زیارت خانه خدا را یافتم. من هم مانند هر مسلمان مومن و معتقد امیدوارم عربستان سعودی بتواند پیوسته با قدرت ثبات، رسالت خود را در دفاع از اماکن مقدسه اسلام که هر ساله میلیونها نفر به زیارت آن ها می‌شتابند، انجام دهد.

 تاریخ، ابن سعود بنیانگذار عربستان سعودی را مردی بزرگ، شجاع، غیرتمند، مدیر و مدبر می‌شناسد. با توجه به اوضاع دلخراش کنونی ایران باید واقعاً خوشحال بود که عربستان سعودی آزادی و استقلال خود را حفظ کرده است و باید دعا کرد که در آینده نیز چنین باشد.

 چند سال پیش آقای رابرتز فرستاده مخصوص وزارت امور خارجه بریتانیای کبیر، در ملاقاتی به من اطمینان داد که کشورش "هر اندازه که لازم باشد" حضور خود را در خلیج فارس حفظ خواهد کرد. سه ماه بعد از این مذاکره انگلیسها با شتاب خلیج فارس را رها کردند و رفتند. اگر اشتباه نکنم این اقدام مقارن بود با ورود و عضویت بریتانیای کبیر در بازار مشترک اروپا.

پس لازم بود که به هر قیمت هست، امنیت خلیج فارس حفظ شود و کدام قدرت غیر از ایران می‌توانست چنین مسئولیتی را تقبل نماید؟ به همین سبب بود که ایران درست یک روز قبل از آنکه انگلیسها از خلیج فارس بروند حاکمیت خود را بار دیگر بر جزایر تنب کوچک،  تنب بزرگ و ابوموسی مستقر کرد.

 در بحرین ایرانیان فقط یک ششم جمعیت را تشکیل می‌دادند. در نتیجه دولت ایران قبول کرد که برای تعیین سرنوشت این جزیره به آراء مردم آن مراجعه شود و آنها استقلال بحرین را برگزیدند.

 در سال ۱۹۷۳ به درخواست صریح سلطنت نشین عمان من تصمیم گرفتم کمک نظامی‌ به آن کشور بدهم تا بتوانند استقلال و تمامیت خود را در مقابل شورشیان ظفار، که از حمایت کمونیست ها و یمن جنوبی برخوردار بودند، حفظ و حراست کند.

 چینی ها نیز که ابتدا از شورشیان عمان حمایت می‌کردند، پس از برقراری روابط سیاسی و دوستانه با ایران دست از این حمایت برداشتند. در اینجا بخوبی دیده میشود که چین در سیاست خارجی خود همواره نقشی صریح و روشن دارد و من در مذاکراتم با آقای هوآکو فنگ رهبر چین که در پاییز ۱۳۵۷ انجام گرفت، بار دیگر متوجه صداقت سیاست خارجی چین و بینش و برداشت صحیح این کشور از اوضاع جهانی شدم.

 در عمان سربازان ما با دلاوری به وظایف خود عمل کردند تا آنکه دوست من سلطان قابوس توانست بر اوضاع مسلط شود و نظم و امنیت را برقرار کند.