صفحات

جستجو در مندرجات کتاب

۶.۱۰.۹۵

(۹۷)



"اشتباهاتی بزرگ به نام اسلام"


طبق گزارش خبرگزاری فرانسه در اواسط بهار (سیزده مه) پیرمرد مقیم قم، تلگرافی به پرزیدنت ژیسکاردستن، مخابره کرد و ضمن ابراز تشکر از پذیرائی "دوستان فرانسویش" اظهار تعجب نمود که چرا در فرانسه به خاطر قتل چند جانی و دزد از عدم توجه به اصول حقوق بشر صحبت می‌شود.

مقارن این احوال حتی در ایران، با وجود سانسور و اختناق اعتراضاتی به جریان این دادگاهها صورت گرفت. از جمله در تاریخ هشتم خرداد آقای حسن نزیه در مجمع وکلاء دادگستری و حقوقدانان با شهامت اظهار داشت که اشتباهات بزرگی بنام اسلام صورت گرفته است. وی یادآور شد که نمی‌توان مسائل سیاسی، اقتصادی و قضائی  جهان امروز را، انحصارا با تکیه به مقررات اسلام حل و فصل کرد و افزود که حتی مراجع عالیقدر مذهبی نیز قبول دارند که استناد به متون حقوقی اسلامی ‌نه مصلحت است و نه مفید. آقای نزیه در میان کف زدنهای حاضران یادآور شد که فقدان برنامه اقتصادی و عدم صلاحیت و فساد اطرافیان "آن شخص" کشور را به بحران کشانده و تنها یک عفو عمومی‌ و کامل خواهد توانست اعتماد را به مردم باز گرداند.

درباره بحران اقتصادی، کافی است به تعداد بیکاران اشاره کنم که ظاهرا بیش از چهار میلیون نفر است. در زمان سلطنت من، نه تنها در ایران بیکاری وجود نداشت بلکه بیش از یک میلیون کارگر خارجی در ایران مشغول به فعالیت بودند.

حاکمان امروزی ایران با بلاهت و ارعاب و وحشت، نومیدی را بر ایرانیان چیره ساختهاند و چنان ویرانی به وجود آوردهاند که سر انجام آن معلوم نیست.

در عصر حاضر این سومین کوشش برای نابودی و ویرانی ایران است:

بار اول در سال ۱۹۰۷ بود که روسها و انگلیسها ایران را میان خود تقسیم کردند. بار دوم در سال ۱۳۲۰ (۱۹۴۱) بود که باز اتحاد جماهیر شوروی و بریتانیای کبیر ایران را اشغال کردند و میخواستند آنرا قطعه قطعه کنند.

امروز برای بار سوم در نقاب مذهب برای ویرانی و نابودی ایران تلاش میشود و میخواهند نوع جدیدی از استعمار را به نفع کشورهای سرمایهداری به ایران تحمیل کنند که قطعا امپریالیسم سرخ را با خشونت بیشتر به دنبال خواهد داشت و راه وصول به خلیج فارس را خواهد گشود.